اشعار امام زمان(عج) - ماه رمضان - محمد بیابانی
مژده ماه
خورشید پشت ابر نشانی به ما بده
ای ماه مژده رمضانی به ما بده
مثل نسیم صبح از اینجا گذر کن و
باد صبای مشک فشانی به ما بده
بی کس تر از همیشه رساندیم خویش را
آواره ایم... جا و مکانی به ما بده
از بس که در پی همه غیر از تو بوده ایم
از پا نشسته ایم... توانی به ما بده
از سفره ای که وقت سحر پهن می کنی
مانده غذا و خورده ی نانی به ما بده
"با روضه حسین نفس تازه می کنیم"
روضه بخوان دوباره و جانی به ما بده
محمد بیابانی
********************
اشعار مناجات با امام زمان(عج) - محمد بیابانی
به چشمت بدوز این نگاه مرا
به خود منتهی ساز راه مرا
خدایا کدام ابر یا آسمان
نهان کرده در خویش ماه مرا
عجب کیمیایی شده نام تو
که زر کرده قلب سیاه مرا
مگیر از سرم سایه ی لطف را
خرابش نکن سر پناه مرا
بدون تو دارم نفس میکشم
ببخش ای شها اشتباه مرا
تو را دوست دارم ؛از این روسیاه...
...سوا کن دل بیگناه مرا
دم حشر در محضر مادرت
اقامه نکن دادگاه مرا
ببر کربلا جان من را بگیر
بخیرش کن عمر تباه مرا
به یک قتلگاه آه یک خواهری
به عرش خدا برده آه مرا
محمد بیابانی
اجرا شده توسط حاج محمد رضا طاهری در شب پنجم ماه رمضان 92
*******************
اشعار مناجات با امام زمان(عج) - قاسم نعمتی
به هربهانه دلم میل یاردارد و بس
هوای دیدن روی نگارداردو بس
جوانیم شده رنگ خزان ز هجرانت
به وصل روی تو عاشق بهاردارد و بس
مزن به رویم اگردست من شده خالی
مکن گله که : غلامم شعاردارد و بس
اگر زمانه به طعنه ردم کندغم نیست
که نوکرت دوجهان با تو کار دارد و بس
کرم نما و قدم رنجه کن در این دل ما
که باغ ما دو روان چشمه ساردارد و بس
تمام هستی من مایه سوز عشق تو شد
ولی دوباره هوای قماردارد و بس
دگربه آینه دل تو را نمیبینم
که صحن آینه گرد و غبار دارد و بس
خدا بدون رضایت مرا نمیخواهد
گدا به نام کریم اعتبار دارد و بس
زمین کرببلا وعده گاه نوکر هاست
که درحریم حسین دل، قرار دارد و بس
قاسم نعمتی
نظرات شما عزیزان: